Կենսաբազմազանության Check
Կենսաբազմազանության Check-ը, դա մասնավոր ընկերությունների կողմից շրջակա միջավայրի և կենսաբազմազանության կառավարման համար նախատեսված գործիք է: Այն մշակվել է Գլոբալ բնության Հիմնադրամի (Global Nature Fund), DOKEO խորհրդատվական ընկերության և այլ կազմակերպությունների կողմից: Check-ը հանդիսանում է այն առաջին կողմնորոշիչը, որն օգնում է սահմանել գործարարության տարբեր ճյուղերի կենսաբանական բազմազանության վրա ունեցած ազդեցություններն ու կախվածությունները: Check-ի հիմքում ընկած են Միացյալ ազգերի կազմակերպության (ՄԱԿ) “Կենսաբազմազանության մասին կոնվենցիայի” (CBD) նպատակները.
Կենսաբազմազանության թեժ կետ արտահայտությունը վերաբերում է այն աշխարհագրական տարածքին, որը ունի բացառիկ հարուստ կենսաբազմազանություն, որը միևնույն ժամանակ մեծապես վտանգված է: Թեժ կետերը սահմանվում են որպես էնդեմիկ բուսատեսակների մեծ թիվ ունեցող տարածքներ, որոնք այդ տարածքում իրենց նախնական կենսամիջավայրի գերակշռող մասը արդեն կորցրել են: Որպես հիմք ընդունվում է տեսակների բազմազանության և վտանգվածության չափանիշը՝ ստացված կենսամիջավայրի կորուստի ծավալից: Ամբողջ աշխարհում առկա 34 թեժ կետ հանդիսացող տարածաշրջանների ընդհանուր մակերեսը կազմում է երկիր մոլորակի ընդհանուր մակերեսի միայն 2,3 %:
Ըստ կենսաբազմազանության միջազգային կոնվենցիայի (Convention on Biological Diversity, CBD) նշանակում է «ցանկացած ծագում ունեցող կենդանի օրգանիզմների միջև փոփոխականություն, այդ թվում նաև ցամաքային, ծովային և այլ ջրային էկոհամակարգերը և էկոլոգիական համալիր խմբերը, որոնց նրանք պատկանում են»: Այսպիսով, կենսաբազմազանությունն ընդգրկում է, ինչպես բազմազանությունը տեսակների ներսում և տեսակների միջև, այնպես էլ էկոհամակարգերի բազմազանությունը:
Հայաստանի Հանրապետությունը ընդգծված լեռնային երկիր է՝ տեղակայված եվրոպական և ասիական աշխարհամասերի և քրիստոնեության ու իսլամի միջև, որն ունի համաշխարհային նշանակություն ունեցող մշակութային ժառանգություն: Կովկասը, որին պատկանում է Հայաստանի Հանրապետությունը, 34 գլոբալ թեժ կետերից մեկն է, որի տեսակների և կենսամիջավայրերի հարստությունը համաշխարհային նշանակություն ունեն: Հայաստանն ընդգծվում է էկոհամակարգերի իր նմանը չունեցող բազմազանությամբ, որի պատճառն են երկրի ներսում ռելիեֆների և կլիմայի տարբերությունները:
Ներկայումս անտառածածկ է Հայաստանի մակերեսի միայն 7–8%-ը, մինչդեռ երկու հարյուր տարի առաջ այս ցուցանիշը կազմում էր 35%: Առկա անտառները հետաճ են ապրել և իրենց տեսակների պարունակությամբ փոփոխվել ստորին անտառների: Դրան ուղեկցում են հողի էրոզիան, սողանքները և տեղական կլիմայի փոփոխությունները: